ولادت آقا سید الساجدین و زین العابدین را به آقا صاحب العصر و الزمان تبریک و تهنیت عرض می کنم.
علی بن حسین از پدری مثل امام حسین و مادری مثل شهربانو خانم دیده به جهان گشود. این امام بزرگوار قدر و منزلتش در قلم ها نمی گنجد که کتاب های بی حساب بنویسند. فقط از جهت تبرک می نویسم.
به قول استادمان ما به آن بزرگواران منسوب هستیم. از خودم بارها خجالت می کشم با خود می گویم: "شیر را بچه همی ماند بدو، تو به امام سجاد چه می مانی بگو"!
ولی در قدر و بزرگواری آن امام هُمام همین قدر بس که بگویم: ادامه دهنده ی سیره ی جدش رسول خدا –صلی الله علیه و آله و سلم- و پدر بزرگوار امت آقا امیرالمؤمنین علی -علیه السلام- و نور دیده ی حسین بن علی -علیه السلام- و ادامه دهنده ی قیام امام حسین -علیه السلام- است.
بعد از قرآن کریم و نهج البلاغه، بهترین کتاب صحیفه ی مبارکه ی سجادیه است که به نظر من اغلب دعاهایش اشک امام را جاری نموده است. بخصوص دعا برای پدر و مادرش.
در عصر امام سجاد برای امام معصوم جای تبلیغ نبوده است. در واقع دشمنان امام اجازه ی تبلیغ به امام را نمی دادند؛ لذا امام زین العابدین در هر حال دعا می خوانده و عبادت می فرموده است. دعاهای امام سجاد در صحیفه ی سجادیه به بهترین وجه ممکن انسان ها را به سیره ی ائمه و اهل بیت عصمت و طهارت –علیهم السلام- رهنمون می شود. رساله ی حقوقی امام سجاد هم به بهترین شکل، حقوق را بیان فرموده است، چون هستی در حقوق است و حقوق هم در هستی، بهترین کتاب برای انسان های طالب حقوق اسلامی است. ویرایش جدید کتاب های امام سجاد برای افراد کم توان علمی، بهترین مرهم بر زخم های روزگار و دنیا و آخرت است.
شرمنده ام از جد بزرگوارم که هر قصوری در یادگیری و فهم کلمات گهربارشان دارم. ولی یقین دارم محبت اهل بیت نزد پروردگار جایگاه ویژه دارد و در سرای سخت و برزخ حتما دست من و ما را خواهد گرفت.
کلمات کلیدی: